നിന്നെ പിണഞ്ഞു പടര്ന്നുകയറിയ മുല്ലവള്ളികള്.
പിന്നെ മൊട്ടിട്ടു പൂത്ത നീയും.
Tag: പ്രണയം

ഇദം നഃ മമ – ഇതെനിക്ക് വേണ്ടിയല്ല
മഴ വന്നു , നിലാവിന്റെ കസവിട്ടു വന്നൊരു രാത്രി മഴ. ആ മഴയൊഴുകിത്തുടങ്ങാൻ വേണ്ടിയാണ് , പാതിരാത്രി, ഹൈവേയിലെ ആ ബസ് സ്റ്റോപ്പിൽ ഞാൻ അത്രയും നേരം കാത്തുനിന്നത്. തോരാതെ മഴ പെയ്തിരുന്ന ഒരു തുലാമാസ രാത്രിയിലാണ് ഞാൻ ജനിച്ചത്, അതുകൊണ്ടാവും …മഴയെ ഞാൻ ഇത്രയ്ക്ക് ഇഷ്ടപെടുന്നത്. മഴ പെയ്യുമ്പൊ , എന്നിൽ നിന്നും നഷ്ടപെട്ട എന്തൊക്കെയോ എന്നിലേക്ക് തന്നെ തിരിച്ചു വരുന്നതായി എനിക്ക് തോന്നും.
ഞാൻ കുട ചൂടി വീട്ടിലേക്കുള്ള ദൂരം താണ്ടാനായി നടന്നു തുടങ്ങി.മഴ മണ്ണിൽ പുരളുന്ന ശബ്ദമല്ലാതെ, വേറൊരു ശബ്ദം എന്റെ പുറകിൽ നിന്നും ഞാൻ കേട്ടു. രണ്ടാം മഴയുടെ മൂളക്കമാണെന്ന് ഞാൻ കരുതി. പക്ഷെ അത് , വേഗത്തിൽ അടുത്തെത്തുന്ന ഒരു കാൽപെരുമാറ്റമായിരുന്നു. ഞാൻ തിരിഞ്ഞു നോക്കും മുൻപ് അതിന്റെ ഉടമ എനിക്കൊപ്പമെത്തി എന്റെ കുടയിലേക്ക് കയറി നിന്നു. അതൊരു പെണ്ണുടലായിരുന്നു !!

കിടുക്കി സുന്ദരി
കഥ തുടങ്ങുന്നത് ഒരു ഫോണ് കോളിലാണ്, ശ്രീകു എന്നു വിളിക്കപെടുന്ന ശ്രീകുമാര് സുരേന്ദ്രന് ബാഗ്ലൂരില് നിന്ന് നാട്ടിലെ ചങ്ങായി അര്ജുനെ വിളിക്കുന്ന ഫോണ് കോളില്.
“സമ്മെയ്ച്ചളിയാ…….’ഒളിച്ചോടി രെജിസ്റെര് മാര്യേജ് ചെയ്യാണ്’ന്ന് ഫേസ്ബുക്കില് സ്റ്റാറ്റസ് അപ്ടേറ്റ് ഇട്ട് ഒളിച്ചോടാന് നിന്ന ഇയൊക്കെയാണ് യഥാര്ത്ഥ ഫേസ്ബുക്ക് അഡിക്റ്റ്…… ഇന്നിട്ടിപ്പോ എന്തായി, അന്റെ പെണ്ണിനെ ഓള്ടെ വീട്ടാര് അന്റെ കൂടെയോടാന് വിട്ടില്ലല്ലോ?”
“ശ്രീകൂ……. ശവത്തില് കുത്തല്ലടാ. ന്റെ അവസ്ഥ നിനക്കറിയാഞ്ഞിട്ടാ……. നീ നാട്ടിക്ക് വാ”
“ഞാനവിടെ വന്നിട്ടെന്തിനാ? ഇങ്ങള് രണ്ടാളും ഇനിയീ ജന്മത്തിലൊന്നാവാന് പോണില്ല, എനിക്ക്യാണെങ്കെ നാളത്തേക്ക് കൊറേ പണിയൂണ്ട്, അവിടെ നിന്നെ സമാധാനിപ്പിക്കാന് ടീംസ് ഒക്കെയില്ലേ ?”
“ഉം…….. അറിഞ്ഞപാട് ല്ലാരും എത്തി, സമാധാനിപ്പിക്കാന്. പക്ഷെ അപ്പളേക്കും ബിവരേജ് അടച്ചേര്ന്നു, ഇനി നാളെ രാവിലെ എടുക്കാന്നു പറഞ്ഞു.”
“അളിയാ…….. രാത്രി പത്തുമണിക്ക് ഒരു ബസ്സുണ്ട്, ഏഴുമണിക്ക് കോഴിക്കോടെത്തും. ഒരു ഒമ്പതരയാവുമ്പോ ചങ്ങരംകുളം ടൌണില് ബൈക്കേട്ട് വരാന് മുത്തുവിനോട് പറയണം “.

ഒരു തീവണ്ടി ഉദ്ഘാടനം ചെയ്യാന് പോയ കഥ
07:50
ഏഴേമുക്കാലിന്റെ ലോക്കലിനു വേണ്ടി വീട്ടീന്നെറങ്ങിയപ്പഴത്തെ ടൈമാണ് (എങ്ങനണ്ട് ?). ഇന്സൈഡൊക്കെ സ്റ്റോപ്പിലേക്ക് ഓടുന്ന വഴിക്ക് ചെയ്തു (നമുക്ക് ലുക്സ് വേണ്ടേ ?), പക്ഷെ കീര്ത്തി എന്നെ കാത്തുനിക്കാതെ പോയി (ആയിട്ടില്ല, ഇതല്ല മ്മടെ നായിക, ഇത് കീര്ത്തി ബസ്.
യാത്ര ക്യാന്സല് ചെയ്തു ഞാന് തിരിച്ചു വീട്ടിലേക്കു നടന്നു.
“അല്ലാ, എവിടുന്നാപ്പ ഇത്ര രാവിലെ ?”
ആ പസ്റ്റ്! ബസ്സ് പോയി നിക്കുന്നവനോട് ചോദിക്കാന് പറ്റിയ ചോദ്യം. കീര്ത്തി പോയ വിഷമം ഞാന് അവിടെ തീര്ത്തു .
“രാത്രി കാക്കാന് പോയി വര്യാ, കൊറച്ച് ലേറ്റ് ആയി “. പിന്നെ ചോദ്യങ്ങളുണ്ടായില്ല.
ദുഃഖം
ഇനി നീയൊരു ചിരിയായി മാറിയിരുന്നെങ്കില്,
ഈ നിമിഷം വരെയുള്ള നീയെന്ന ദുഃഖത്തെയും ഞാന് പ്രണയിച്ചിരുന്നേനെ…..
പാതിരാത്രിയിലെ പ്രേമം
(മുന്കുറിപ്പ് : ഈ കഥ ഉദ്ഭവിച്ച കാലടി , മലപ്പുറം ജില്ലയിലെ എടപ്പാളിനടുത്ത , കാലടി എന്ന കൊച്ചു ഗ്രാമം ആണ് )
ഇത് ലാലുവിന്റെ കഥയാണ് , പ്രണയം മനസ്സില് സൂക്ഷിക്കുന്നവര്ക്കും …..പ്രണയിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുന്നവര്ക്കും സ്വന്തം ജീവിതം കൊണ്ട് ലാലു രചിച്ച കഥ .
ഞങ്ങളുടെ നാട്ടില്….കാലടിയില് ഈ സംഭവത്തിന്റെ വിശേഷങ്ങള് ഇനിയും പറഞ്ഞു തീര്ന്നിട്ടില്ല …..
ഇപ്പൊ പ്രേമം എന്ന് കേള്ക്കുമ്പോ ഞങ്ങള് കാലടിക്കാര്ക്ക് ലാലുവിന്റെ എലി പുന്നെല്ലു കണ്ട പോലുള്ള മുഖമാണ് മനസ്സില്തെളിയുക .
ലാലുവിന്റെ മാത്രമല്ല ,ഒരുപാടു പേരുടെ ജീവിതം മാറ്റിമറിച്ച ആ രാത്രി ഇങ്ങനെ തുടങ്ങുന്നു……
എന്നത്തേയും പോലെ കാലടി ഗ്രാമം നേരത്തെ ഉറങ്ങാന് കിടന്നു. കണ്ടനകം ബിവറെജ് അന്ന് മുടക്കമായതിനാല്, രാത്രിയിലെ ഓളിയിടലുകളും , അട്ടഹാസങ്ങളും ഇല്ലാതെ നിശബ്ദമായി, പാതിരാത്രിയിലേക്ക് എല്ലാവരും കണ്ണടച്ചു. പക്ഷെ കണ്ണടച്ചു കിടന്നിട്ടും ഒരു കാലടിക്കാരന് മാത്രം ഉറങ്ങിയിട്ടില്ലായിരുന്നു,’ലാലു’.ഉറക്കം വരരുതേ എന്ന് തുപ്രന്ങ്കോട്ടപ്പനോട് പ്രാര്ത്ഥിച്ചു കിടക്കുകയായിരുന്നു അവന്.തലമുഴുവന് മൂടിയിരുന്ന കമ്പിളി പുതപ്പു മാറ്റി അവന് മുറിയുടെ വാതില് തുറന്നു.
മൌനം
‘അവളുടെ’ ഹൃദ്യമായ ഒരു പുഞ്ചിരിയുണ്ടാവും
എന്നെ വീണ്ടും വാചാലമാക്കുവാന് പോന്ന പുഞ്ചിരി
അതിനാല് എനിക്ക് മൌനമെന്തെന്നറിയില്ല”
ഗൌരി
“സ്വപ്നങ്ങള് ഇന്നവസാനിക്കുകയാണ്, എണ്റ്റെ ജീവിതവും. നാളത്തെ പകല് മുതല് ഗൌരിയില്ല. ഞാന് കണ്ട സ്വപ്നങ്ങള് , എഴുതിതീര്ന്ന വാക്കുകള്, പിന് വിളിയാകന്ന ഓര്മ്മകള് , എല്ലാം, ഇന്നവസാനിക്കു൦. ഈ തൂതപുഴ യുടെ തീരത്ത് , എന്നോടൊപ്പം അവയെല്ലാം എരിഞ്ഞടങ്ങും .പക്ഷെ ഒന്നുമാത്രം ചിലപ്പാള് അവശേഷിച്ചേക്കാം , ഗൌരി എന്ന പേര്.
അവള് എവിടെയോ വായിച്ചതോര്ത്തു.
‘നമ്മുടെ ആയുസ്സ്, നമ്മളുടെ മരണം വരെയുള്ള കാലഘട്ടം മാത്രമല്ല, നമ്മളുടെ ഓര്മ്മകള് മനസ്സില് സൂക്ഷിക്കുന്നവരുടെ മരണം വരെകൂടിയുള്ളതാണ്.’
“അങ്ങനെയാണെങ്കില് എത്ര പേര് , ന്നെ ഓര്ക്കും…….. ?ഒരുപാടു മുഖങ്ങള് മനസ്സില് തെളിയുന്നുണ്ട്…..പക്ഷെ ഒന്നുറപ്പാട്ടോ, ഋഷി യെന്നെയോര്ക്കില്ല.”
നിമിത്തം
“വിധി സമ്മാനിക്കുന്ന മുറിപ്പാടുകള് , അതെത്ര ആഴമേറിയതായാലും, നാം നമ്മിലേക്ക് തന്നെ ഒതുക്കിവെക്കുo,കാലം എന്ന പ്രഹേളികയെ കൂട്ടുപിടിച്ച്.”
അരവിന്ദന് സ്വന്തം ജീവിതത്തക്കുറിച്ച് കോറിയിട്ട വരികളാണിവ . സ്നേഹം നല്കാതകന്ന അമ്മയും , പിതൃത്വം എന്ന വാക്ക് അര്ഥശൂന്യമാക്കിയ അച്ഛനും , പ്രണയം നടിച്ച പ്രണയിനിയും, തന്നെ നോക്കി ആര്ത്തുചിരിച്ചുകൊണ്ടിരുന്ന സമൂഹവും ,എല്ലാം, അരവിന്ദനെ മുറിവേല്പ്പിച്ച സത്യങ്ങളായിരുന്നു.
മായ്ച്ചുകളഞ്ഞൊരു ഭൂതകാലം. അനിവാര്യതയായിരുന്നു, വിരഹവും വേദനയുമില്ലാത്ത ഭാവി ജീവിച്ചുതീര്ക്കുവാന്. പക്ഷെ , പിന്നെയും തോല്വികള് തന്നെയായിരുന്നു,അരവിന്ദന് കൂട്ടിരുന്നത്, പാര്വ്വതിയുടെ കാര്യത്തിലും.
പാര്വ്വതി,ജീവിതമെന്തന്നു പഠിപ്പിച്ച ഏതാനും ദിവസങ്ങള്ക്കൊടുവില് , തന്നെയും മകളെയും തനിച്ചാക്കി മരണം കൊണ്ടുപോയ ജീവിതസഖി.
റീജ്യണല് ക്യാന്സര് സെണ്റ്ററിലെ ശീതീകരിച്ച മുറിയിലും അരവിന്ദന് വിയര്ക്കുകയായിരുന്നു.
കാമുകി
“ഞാന് പ്രണയിക്കുകയായിരുന്നു നിന്നെ, ഇത്രയും കാലം, സത്യം”
കാമുകനെ കാത്തിരിക്കുന്ന ഒരു പ്രണയലേഖനം, ഇരുപതു വര്ഷങ്ങള്ക്കിപ്പുറവും ആ പുസ്തകത്താളില് അനക്കമില്ലാതിരിക്കുന്നു!!
അത്ഭുതമായിരുന്നു എനിക്ക്, ഇത്രയും കാലം ആ പ്രണയലേഖനം ഈ പുസ്തകതാളില് ഒരുവിരല് സ്പര്ശം പോലുമേല്ക്കാതെ കിടന്നതില്.
ഞാന് പുറംചട്ട ഒന്നു കൂടി മറിച്ചുനോക്കി, അതെ ,അതുതന്നെ ഞാന് വായിക്കാനേറെ കൊതിച്ചിരുന്ന ‘ഖസാക്കിണ്റ്റെ ഇതിഹാസം’.
പിന്നെ എണ്റ്റെ ഉള്ളില് ഒരു ചോദ്യമായിരുന്നു,
‘ഇരുപതു വര്ഷത്തിനിടയില് ഈ ലൈബ്രറിയില് വിശപ്പടക്കാന് വന്നവരില് ഒരാള് പോലും ഈ പുസ്തകം മറിച്ചുനോക്കാതെ പടിയിറങ്ങിയതെന്തേ?’